Kenji Kawamoto soyleşisinden; 2 Haziran 2008/Çizgelikedi

Kenji Kawamoto 2 Haziran Pazartesi akşamı Çizgelikedi Sanat Galerisi'ndeki “Fotoğraf Tekniğinde Öncü Ülke Japonya’nın Fotograf Dünyasına Tarihsel Bir Bakış” başlıklı sunumunu şöyle noktaladı: “Bugün, Japon Fotoğraf Tarihi hakkında konuştuk. Sunumumu hazırlarken, ağırlıkla Kotaro IIZAWA'nın kitabından yararlandım. O, "savaştan sonra Japonya'daki fotoğrafın 'belgesel'den 'kişisel'e doğru bir değişim yaşadığını" söylüyor. Aslında, tüm dünyada böyle bir eğilim var. IIZAWA'nın bu ifadesini Japon toplumu ile birlikte değerlendirirsek, 1960-1980 arasındaki 'ben' ile, 1990'ların 'ben'i arasındaki bakışın birbirinden farklı olduğunu görürüz. 1960-1980 arası, Japonya'nın ekonomik olarak çok güçlü olduğu bir dönem, oysa 1990-2000 dönemi 'kayıp 10 yıl' olarak adlandırılıyor. Sözünü ettiğim bu bakış farkının bir nedeni de bu olsa gerek.

Çünkü, seksenlere gelinceye dek, 'çalışmanın mutluluğu yakalamak için tek koşul olduğu' inancı hakimdi, gerçekten de başarmak için çalışmak yeterliydi; iyi bir okula gitmek, iyi bir iş ve maaş sahibi olmak, ev sahibi olmak, güvenli ve mutlu yaşamak, vb.... için yeterliydi. 90'larla birlikte işte bu güvenli görünen denge ve 'mit' bozuldu, öyle ki, geride kalan bu refah dönemi 'sabun köpüğü ekonomi' olarak adlandırıldı. Bugün Japon toplumu, iş-sosyal haklar-eğitim-vb. güvencelere artık eskisi kadar sahip olmadığının farkında ve gelecek endişesi yaşıyor, bu da fotoğraflara bir biçimde yansıyor.”